Andito nanaman, sa mundo.

Andito nanaman ako sa mundo

sa mundong di alam ang dulo

isip ay sobrang lito

tunay na nakakahilo

huminga ka ng malalim

baka sakali ay makakubli sa lilim

lumalaban ng mataitim

kahit mag sang natayo ng palihim

wag papalamon sa lakas ng alon

kayanin sumabay at wag tatalon

makakaya mo ring maka ahon.

tandaan mo ang PADAYON.

“Lahat ng tao ay may pinag dadaanan, lahat ay may kanya kanyang maskara,

sa likod nito ang totoong mata at pusong nakakubli sa anino nila. Maaaring

akala mo hindi ka padin umaandar o umuusog man lang, pero iyong tandaan

hindi naman palageng ganito ang ating dadaanan. Kumapit ka pa ng konti kahit minsan ay parang wala naman na talagang kakapitan pa. Lumaban pa ng konti at tandaan ang tanong na saan ka ba dapat pumunta? ano pa ba ang gusto mo matupad sa buhay? sino pa ang gusto mong mapasaya? Laban pa. Kayanin pa.”

Exit mobile version