Magkausap sa buong magdamag
Mga salitang nagbibigay sinag
Sa damdamin kong sayo ay habag
Ako na ba’y nagiging bulag?
O sadyang nadadala lang sa’yong mga matatamis na pahayag.
Usapang malabo
Mga salitang sa aki’y dumapo
Minsan sa aking mundo
Isipan ay gumulo
Saan nga ba ito patungo?
Aabot nga ba hangaang sa dulo?
O hanggang doon lang sa kung saan “okay tayo”?
Nalilito, gulong-gulo ang aking isipan.
Dapat nga ba kitang pagkatiwalaan?
Ito na nga ba ang aking kinakatakutan
Na tuluyang mauwi lahat sa hangganan?
Lahat ng akala kong walang katapusan,
Lahat ng akala kong puro kaligayahan,
Lahat ng akala kong pareho ang nararamdaman,
Lahat ng akala kong habang buhay magdadamayan.
Ang nais ko lang naman sana ay maging masaya
Sa piling ng taong tunay akong sinisinta
Hindi yung puro laro lang hanggang mauwi sa wala
At magkasakitan dahil hindi pa sigurado ang isa.
Bago sana tayo pumasok sa ganitong ideya
Una na nating inisip ang magiging resulta
Para hindi tayo makasakit sa damdamin ng iba
Ipanalangin muna ng maigi kay Bathala
Upang sa bawat isa’y maging pagpapala
At habang buhay nang maging masaya
Sa piling ng isa’t-isa.
