Hindi ko alam kung paano sisimulan ang istorya ng ating pag mamahalan.
Dahil sa simula plang nman natapos na ang ating kwentong ako lang ang may alam.
Minsan nga naisip ko na sumuko nlang kasi nakakapagod narin ang mahalin ka.
Nakakapagod ng umasa na mapapansin mo pa.
Ilang taon na ba mag mula nung una kitang nakita at nakilala?
Mahabang panahon narin pla ang lumipas at nag daan, mga panahong aking sinayang.
Mga panahon na sana’y inilaan ko na lamang sa taong anjan.
Hindi ako iniwan at sinukuan – nung panahong patuloy akong umaasa na sanay merong “ikaw” at “ako” sana merong “tayo”.
Minsan ko na ring hiniling sa kalangitan na sana ikaw nlang sya yung mahal ako ng sobra.
Ang hirap mo nman kasing mahalin.
Kaya ayan tuloy pati tadhana mailap sa atin.
HeyItsM
