Pagmulat pa lang ng ‘yong mga mata sa umaga
Ang ritmo na ng puso mo ay mabilis at kakaiba
Tila ba yabag ng mga sundalong nagmamartsa
Sa dami ng problema, ayaw mo nang huminga
Pagod nang mag-isa sa araw-araw mong giyera
Isa laban sa isang brigada, iisa na lang din ang bala
Tsaka mo lang maiisip na hindi mo na pala kaya
Kaya’t itinaas mo na ang iyong mga kamay
At humingi ng tulong sa Diyos na buhay
‘Yon na pala ang una mong tagumpay
Ang pagsuko kay Kristo ay ‘di simbolo ng pagkatalo
Nanalo ka hindi dahil sa tikas, lakas, o armas mo
Kundi dahil sa Diyos na lumaban para sa’yo
Lumaban hindi para sa gintong tropeyo
Kundi para sa ganap na kalayaan mo
Kalayaan sa hindi nakikitang kalaban
Kalayaan sa tukso at tawag ng laman
Kalayaan sa bangungot ng nakaraan
Kalayaan sa pangamba ng kasalukuyan
Kalayaan sa alinlangan ng kinabukasan
Kaya’t bago mo isara ang iyong mga mata
Iwagayway mo sa Kanya ang puting bandera
Para bukas nang umaga, hindi ka na ulit mag-iisa
Dahil ang Diyos na ang sasama at lalaban sa giyera
Ang kailangan mo lang gawin ay magtiwala sa Kanya
