Circa 2004
“dapat nga ba?”
may mga bagay, nagagawa dhil sa yon ang dapat,
hinde dahil sa ‘yon ang tama.
sa pagbubuyo ng iba sa puso’t isipan,
ang tama ngayon ay nagiging kamalian..
pagmamahal, sadyang mapanlinlang,
pinaglalaruan ang damdamin, isipin at pusong sugatan.
sa mga pagkakataong ganito, tama nga ba?
O dapat lamang talaga?!
mga panahong ikaw dapat ang kasama’t kapiling,
pakiramdam ko, oras ay tumitigil..
makatabi ka lamang, ndi na alam ang gagawin,
makausap ka, parang hindi alam ang sasabihin..
natanggap ko noon, wala ka talagang nararamdaman para sa akin,
masaya pa rin sapagkat, kahit papaano, ako’y iyong pinapansin.
doon man lang, maipakikita ko padin at maipadadama ang aking damdamin,
para sa ‘yo di nagbabago at ganoon parin..
alam kong ito’y mali, ngunit ito ang dapat,
sapagkat hindi lahat ng dapat ay tama.
isang pagsisisi at panghihinayang,
sa kamaliang, hindi ko na matakasan.
alam ko ring, alam mo ito,
mahal padin kita, at yon ang totoo..
sa mata ko’y iyong makikita ang lungkot,
na hindi ko man lang napatunayan ang pagmamahal ko sa’yo.
kahit ano man ang gawin ko upang kalimutan ka,
at panatiliin ang samahan bilang magkaibigan.
hindi padin maalis sa puso ko at isipan,
ang isang tulad mong tunay kong minamahal.
ngayon,
sasabihin ko muli sa iyo,
ang itinitibok ng aking puso,
ay ikaw padin, walang ipinagbago..
di ko alam ang mangyayari sa susunod,
mamaya, bukas o sa darating na panahon.
ikinatatakot ko lamang na mangyayari,
pagmamahal sayo’y maglaho’t masawi.
dapat bang mahalin cya kahit hindi tama?
o dapat bang mahalin ka, dahil yon ang tama?
tama nga bang mahalin cya dahil ung ang dapat?
o tama nga bang mahalin ka, kahit hindi dapat?
kung ano man ang mali o tama..
kung ano man ang di-dapat at dapat..
may mga rason at dahilan ang bawat isa..
ngunit ito lamang ang alam at nararamdaman ko sa kasalukuyan..
“tamang mahal padin kita,
at hindi dapat ganito ang sitwasyon,
nang dahil lamang sa maling desisyon…
na ngayo’y dapat sana…..”
