I always tell you how much i miss you at kung ano ung nararamdman ko para sayo but you ignored it, sinagot mo ako na “HINDI DAPAT!! Alam kung alam mo pero binabalewala mo lang. Once i asked you kung ano ung nararamdaman mo para sa akin kung meron ba or wala and you answered me grabe namn kung wala. and i asked you again so meron but you didn’t say yes, niyakap mo lang ako at hinalikan.
Hangang ngaun hindi ko pa rin alam kung ano ba tagala ako sayo
Hindi na tinanung kung anong meron tayo dahil siguro natatakot na ako kung ano magiging sagot mo. Tanung ko sa sarili parehas ba tayo ng nararamdamn or ako lang. Kahit ilang beses sabihing na TAMA NA NASASAKTAN KA NA, pero pilit ko pa rin pinapaniwala ang sarili ko na mahal mo rin ako,. Ang hirap na, gusto ko na bumitaw pero hindi ko pa kayang mawala ka sa akin.
Sa ating dalawa parang ako lang nag di decide kung ano dapat gawin bakit parang naka depende ka lang sa sasabihin ko sa ano gusto ko mangyari sa atin, bakit wala man lang ako narinig sayo na ito ang gusto mo, na ito ang dapat nating gawin, bakit wala? Bakit parang ako lagi nanghihingi ng oras mo bakit d mo man lang kayang ibigay ng kusa sa akin.?
Nakakapagod na! nakakapagod kang mahalin.. yun ang sinisigaw ng isip ko. pero bakit ang hirap bumitaw ng puso ko bakit kahit sobrang sakit na lumalaban pa rin. I want to be brave again. brave to let go of this kind of love. Love that you ignored , love that you don’t deserved
