To my meine leibe,
I’m thankful
kasi before, we both look like strangers,
I know none of us wanted to be close to each other.
Ibang-iba ka sakin,t alagang di mag uunite ung path nating dalawa. Malayo yung mga gusto at pananaw mo…at sa tingin ko kung noon pa tayo nagkasubukan baka parehas lang tayong galit sa isa’t isa.
I guess God let us to be ripened, he wanted us to become mature first before meeting again.
Sa ngayon, ibang-iba na…
sayo ko naramdaman na no need ng more efforts, full and long conversations just to maintain the communication.
Ilang beses mo akong hinayaan, what I mean is maraming beses ko naranasan na lisanin mo.
Pero di ko alam, bakit ba wala akong galit na nararamdaman.
Siguro kasi una pa lang, I’d expect the possible worst scenario. So nakahanda na ako palagi.
Right now, I realize that I really don’t need to beg someone just to love me.
I am so tired doing a lot of things for a person to just to stay with me.
I am so much empty na, that is why right now nauubusan na ako ng topic para may mapagkwentuhan lang tayo.
I am still building my whole self.
Kaya mahal kong Al James, pasensya kana kung marami man akong pagkukulang.
Alam mong bumabawi ako and totoo lahat ng ginagawa ko at wala na akong ibang gusto pang gawin kundi makahabol sayo ngayon, yung mayron akong mapatunayan din para sa sarili ko.
Alam ko rin naman di kapa totally healed sa past mo,
kaya waiting lang ako,
nandito ako, di ako lumalayo,
di rin ako umaalis,
staying kung san mo iniiwan.
Gusto ko is magaan yung lahat.
Gusto ko pang gumawa ng maraming masasayang memories nang kasama ka.
Gusto ko pang pahabain yung taon,
Gusto ko pang makilala yung buong pagkatao mo,
Marami pa akong gustong gawin ng dahan dahan na kasama ka.
ayoko ng ganito lang tayo na “masaya lang”,
syempre looking forward parin ako
di ako pabor sa no label eh,
pero I can assure you that, “sayo lang ako” (wag mo nang kontrahin)
Alam na din naman ng iba na mahal kita.
pero dun din ako sa kung kelan handa kana.
I love you, totoo.
