Liwanag

Ang bakas ng nakaraan

Ay hirap malimutan

Pusong puno ng pagod at sakit

Ang kaligayahan ay tila pinipilit

Ninais ng sumuko

Dahil ‘yon ang sinasambit ng mundo

Buhay na maaaring magwakas

Biniyayaan ng bagong bukas at lakas

Sa tuwing nababalot ng dilim

Pinatatahan mo sa dakong lihim

Ramdam ang iyong yakap ng pagmamahal

Tumutugon sa aking dasal

Ngalan ko’y iyong tinawag

Upang masilayan ang liwanag

Mula noong ako’y iyong natagpuan

Buhay ay binigyan ng kahulugan

Sa kabila ng mga kasalanan

Ipinaranas mo pa rin ang iyong kabutihan

Mga tagumpay na handog mo

Patunay lamang ng katapatan mo

Lahat ng hirap ikaw ang umako

Matupad lamang ang iyong mga pangako

Sa mundo ay laging talo

Ngunit sa piling mo ay laging panalo

Sa pag-ibig mo ay nakuntento

Puso ay hindi na muling susuko

Sa pag-ibig mo na sapat at tapat

Lubos ang aking pasasalamat

Exit mobile version