N A K A R A A N
Lahat tayo may kanya – kanyang nakaraan na pilit parin nating binabalikan. Maaring ito ay maganda o mapait mang alaala. Masakit mang isipin na ito’y tapos na ngunit ang dapat nating gawin ay tanggapin na. Oo,Ito’y maaring masaya, maaring malungkot pero sa diba wala narin tayong magagawa lalo na kung tapos na. Madalas nating balikan ang mga alaalang minsan nagpangiti o di kaya’y nagpaluha satin. Aaminin ko na ako din ay may nakaraang di rin malilimutan. Umasa rin ako sa tyansang pwedeng pang ibalik at ayusin muli. Umasa rin ako na pwede pang ayusin ang mga bagay na dapat ay matagal ng tapos at kalimutan nalang. Madalas kasi, tayo . Iisipin natin na “baka pwede pa?” “May pagkakataon pa?” “Pwede pang ibalik sa dati?” Pero diba un rational dyan. Tapos na? Bat mopa babalikan pa? Minsan kasi kumakapit tayo sa konting chance na meron tayo. But then again IT wasn’t enough to fix what is already broken. Let’s be wise , dapat natin isipin kung pwede pa ba o baka dapat tama na. Kasi in the end baka masaktan kana naman. Yung sakit na naramdaman mo noon doble pa sa ngayon. Kasi mahirap ulit mag umpisa. Mahirap ulit buuin ang sarili mo mula sa pagkakalugmok. Kailangan natin timabangin kung ano ba yung kalalabasan pag pinagpatuloy nyo pa. Dahil sa huli pag iniwan kang muli. Mahirap magumpisa lalo kung ang dahilan ay paulit ulit nalangđź’”
Current Article: