Ang tuso ng oras…
Hindi ba pwedeng laging patas?
Kung ngayong nakilala na kita
Ay di na mawala na parang laging kailangan kita
Hindi ba pwedeng ipagsawalang bahala ang lahat
Puso ko’y handa na ngunit ang panahon
Ay laging may banat
Hindi pa ito ang oras, na kung saan
Ang sakit at hapdi ng nakaraan ay tuluyan ng mawala
Dahil ngayon heto na,
Andito ka na, ngunit ang distansya
Ay may pabulong na paalala,
Wag muna..! Kung kaya’t
Hayaang mapawi muna ang pagkasabik
Sa iyong magandang ngiti
Sa ating walang humpay na asaran at nabubuong samahan
Nawa ay hindi muna humantong sa Pag-asa
Na ikaw at ako, sa tamang panahon ay magiging isa.
