Corona virus made our life very unusual..
Kung noon, sapat ang oras mo para sa lahat.
Ngaun limitado na lahat Ng kilos.
Hindi na natin makasama Yong mga taong lagi nating kausap. Hindi na natin mapuntahan Yong mga lugar na lagi nating tinatambayan. Hindi na natin makain Yong mga pagkain na madali lang natin mabili. Naging mahirap na Yong mga dating madali.
Habang tumatagal, nasanay na tayo.
Hanggang isang araw, nakita ko Ang sarili Kong my kchat sa apps. Na hindi ko typical na ginagawa.
Limang buwan, hanggang matapos Ang lahat. Hindi ko alam Kung paano, pero nahulog ako sakanya. Never kaming nagkita, pero araw araw kaming naguusap. Hindi ko Rin Alam, pero Ang pagkakakilala ko sa sarili ko Hindi ako marupok. Hindi ako madaling mafall. Pero nainlove ako Hindi sa physical aspect nya, but with her genuine personality. She was godly woman. Pagkausap ko siya parang Ang gaan gaan lang Ng sitwasyon kahit NASA gitna tayo ng pandemic. I was able to know her deeper, and I also started to admire her. Hindi siya pafall na babae, but I really fall.
I wanted to be part of her life, but unfortunately Hindi ganon kadali yon this pandemic. Since I was from Manila and she was located outside Manila. There are a lot of restrictions. But I knew, if God really want us to be together, he will allow us, maybe not today or tomorrow, but maybe someday.
As of this day, binitiwan nya nako. Natakot siyang maghold. Inalis niya ako sa buhay nya. She blocked me in all aspects. I have some shortcomings, I admit it. Pero sa love, kailangan mong sumugal. Manalo ka or matalo? Masaya man o masaktan ka? Atleast in your life, you don’t regret those times na ipinaglaban ko Yong tao kasi deserved mo siya.
Hindi ka parin mawala sa isip ko.
Pero Alam ko moved on k na ngayon.
