Heto, miss na naman kita
Ilang distansiya ang layo natin sa isat isa
Iisa pa rin naman ang oras nating dalawa,
Pero tila magkabilang mundo kung ika’y umasta
Nais ko lang naman marinig ang tinig mo
Sambit ang mga salitang gusto ko.
Subalit tila hinagap na lang ang lahat
Pagkat hindi ko naman alam ang nais mong iparating
Pilit kong nilalabanan ang hinagpis
Hiwa sa dibdid na rinig ko ang tunog ng telepono
Ngunit hindi mo naman sinasagot eto
Tanong ko lang, iniisip mo rin kaya ako?
Sa mga oras na miss kita?
O tila ako sayo ay bahid na lang ng isang alaala
Pilit nag susumiksik
Nakaka inis at hindi mabura2x.
Paano ba kasi ang hindi ka ma miss?
Dapat ko bang burahin ang mga mensahe?
O ang mga litratong naka save sa gallery ng aking telepono?
Bawat hakbang ko kasi paatras,
Yung mga alaala nating magkasama
Ang madalas magtulak sa akin pasulong
Kaya ngayon mas mabuti sigurong
Gumawa na lang ako ng bagong mga alaala
Nang ako lang mag-isa.
Mula ngayon pipilitin kong sanayin ang sarili kong maging okay sa panahong
gustong-gusto kong makasama ka.
Para sa panahong magbalik ka
Kaya ko nang sabihin na,
Miss pa rin naman kita
Pero sa panahong ito,
Gamay ko na ang damdamin ko.
